วิหารที่ว่างเปล่า หนึ่งในชุดหนังสือเอสเส ซึ่งเขียนขึ้นในช่วงวัยชราของเสกสรรค์ ประเสริฐกุล หลังจากที่เขาได้ฟันฝ่าในสมรภูมิการเมืองกับรัฐเมื่อวัยหนุ่ม มาจนถึงการฟันฝ่าสมรภูมิภายในในช่วงกลางคน กระทั่งคลี่คลายออกมาเป็นเสกสรรค์ ประเสริฐกุล ในปัจจุบัน 

 

การจะอ่านหนังสือสักเล่ม ไม่จำเป็นเสมอไปที่เราต้องรู้จักนักเขียน หรือรู้จักประวัติศาสตร์ที่แวดล้อมตัวเขา แต่สำหรับงานเขียนของเสกสรรค์ ประเสริฐกุล คงจำเป็นอยู่บ้างที่ต้องรู้จักตัวเขาและประวัติศาสตร์ที่แวดล้อม กล่าวได้ว่างานเขียนของเสกสรรค์ ประเสริฐกุล ผันไปตามวันเวลาและความครุ่นคิดของเขา ประกอบกับแนวคิดทางสังคมและการเมืองล้วนมีผลกระทบต่อทัศนะในงานเขียนของเสกสรรค์ ประเสริฐกุล อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เสกสรรค์ ประเสริฐกุล เติบโตจากพื้นฐานเด็กบ้านนอกทั่วไป ต่อมาได้รับทุนนักเรียนแลกเปลี่ยน AFS (American Field Service) ไปศึกษาอยู่ที่เมืองอิทากะ สหรัฐอเมริกา เป็นเวลา 1 ปี และจากประสบการณ์ไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่อเมริกานี้เองที่ เสกสรรค์ ประเสริฐกุล กล่าวในภายหลังว่าเป็นอิทธิพลทำให้เขาต้องจับปืนสู้รบกับรัฐบาลไทยในฐานะนักปฏิวัติด้วย ตามมาด้วยบทบาทแกนนำขบวนนักศึกษาในเหตุการณ์ 14 ตุลาคม 2516 และบทบาทนักปฏิวัติค่ายคอมมิวนิสต์สู้กับรัฐบาลเผด็จการทหารในขณะนั้น ฯลฯ และผลจากความพ่ายแพ้ในการต่อสู้ทางการเมือง ได้ทำให้วิหารภายในของเขาร้างราไป 

 

เสกสรรค์ ประเสริฐกุล ครั้งหนึ่งเคยเป็นแกนนำนักศึกษาเคลื่อนขบวนประท้วงในเหตุการณ์ 14 ตุลาคม 2516, นักปฏิวัติสังกัดค่ายคอมมิวนิสต์ ภายหลังยอมจำนนมอบตัวต่อรัฐบาล, อดีตคณบดีคณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, นักคิดนักเขียน และศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์